x
Home | Magazine |  Contact 

Nieuwsbericht

Han Kremers - directeur Verdihuis in Oss


Hoe gaat het met jullie?
“Zoals bij velen is het bij ons een drukke en verwarrende tijd. We proberen een weg te vinden in onze publieke taak om iedereen op te vangen die tijdelijk een plek nodig heeft. Cliënten die bij ons verblijven in de crisisopvang en op de beschermd wonen locatie bijvoorbeeld. Het is belangrijk dat ze in beeld blijven zodat ze niet onnodig hoeven te wisselen van adres. En natuurlijk is er de zorg voor onze medewerkers, zeker voor de mensen die in de frontlinie werken van de genoemde opvang en de verblijfslocatie.”


Welke maatregelen hebben jullie moeten treffen?
“Met man en macht proberen we voldoende plaatsen voor mensen te genereren die een beroep doen op de nacht- of crisisopvang. Want dat gaat gewoon door. Vóór de Corona-uitbraak was er al een wachtlijst, om je een idee te geven hoe druk het daar is. Verder hebben we een woning leeg gehouden voor cliënten die geïsoleerd moesten worden vanwege klachten die mogelijk op Corona konden wijzen. En zien we er streng op toe dat cliënten van de crisisopvang niet meer in de groepsruimte komen, maar enkel op hun kamer of in de tuin te verblijven. Alle dagbesteding en cursorische activiteiten hebben we moeten stoppen op basis van de richtlijnen. Onze medewerkers die in de opvang werken en bij de beschermd-wonen-cliënten met psychiatrische problematiek, verrichten hun werkzaamheden nu in het centrale gebouw. Ook de manier waarop ze dat doen is tijdelijk veranderd, want daar werken ze nu in diensten volgens het weekendrooster. Daarmee zorgen we er ook voor dat we voldoende personeel houden bij uitval door ziekte. Ze krijgen beschermende middelen die nodig zijn in het contact met mogelijk besmette cliënten. De 200 cliënten die ambulant begeleid worden, begeleiden we nu vooral telefonisch en digitaal. Alleen als het écht noodzakelijk is spreken we buitenshuis af bij bijvoorbeeld een wandelingetje.
Kantoorpersoneel en stafmedewerkers werken thuis.”


Hoe zorg je dat het werk ondanks alles toch doorgaat?
“Er zijn extra opvangplekken gecreëerd in een ander pand. Van de gemeente (Oss, red.) mogen we een pand dat normaal voor dagbesteding werd gebruikt, nu dus ook tijdelijk gebruiken voor opvang. Dat is fijn. Enige zorg is er nog wel, omdat de vorst vraagt om de zogenoemde winterregeling, wat betekent dat je iedereen zeer laagdrempelig op zou moeten kunnen vangen. Verder proberen we alles door te laten gaan door het zogezegd sober te organiseren, een goede ICT-omgeving voor thuiswerken te creëren en vergaderingen digitaal plaats te laten vinden.”

Hoe houd je contact met je achterban?
“Mensen die opvang nodig hebben blijven ons vinden, net zoals de verwijzende instanties. Zeker ook in deze tijden. We blijven doorgaan met het intensief informeren van alle betrokkenen over wat kan en mag. Ik merk dat goed contact houden met alle interne betrokkenen, de crisisteams extern van bijvoorbeeld GGD, gemeente en koepelorganisaties van noodzakelijk belang is. Door samen de schouders eronder te zetten proberen we deze tijd samen door te komen.”

Wat zou je nog willen zeggen tegen andere werkgevers?
“De meeste werkgevers zullen, binnen alle beperkingen, ongetwijfeld hun best doen om het voor zowel klanten als medewerkers toch zo goed mogelijk te regelen. In ons geval, bij een zorg- en opvangtaak, blijft het goed kijken naar wat maatschappelijk gezien nodig is en wat nog kan binnen de grenzen van het aanvaardbare. Mooi om te zien is dat de passie en betrokkenheid van iedereen daarbij overeind blijft. Dat helpt enorm om deze periode samen door te komen. Zorg in ieder geval dat je goed in contact blijft met alle betrokkenen.”


Over het Verdihuis
Het Verdihuis doet er alles aan om mensen die het om welke reden dan ook moeilijk hebben weer opnieuw te laten deelnemen aan de samenleving. Je kunt er terecht voor dag-, nacht- en crisisopvang, maar er is ook een vorm van woonbegeleiding bij je thuis of bij het Verdihuis zelf. Daarnaast bieden ze cliënten die om welke reden dan ook – denk aan psychische klachten - niet meer thuis kunnen wonen een veilige plek in de vorm van beschermd wonen.